Sprawa oskarżonego Romana S. (lat 34, wykształcenie wyższe – mechanik okrętowy) i Piotra K. (lat 55, wykształcenie zawodowe – rolnik).
Romanowi S. postawiono trzy zarzuty. Spowodowanie w dniu 22 czerwca 2020 r. w Zdziechowicach Drugich u pokrzywdzonej Jadwigi K. obrażeń powodujących rozstrój zdrowia na okres poniżej 7 dni, tj. przestępstwo z art. 157 § 2 kk. Spowodowanie u tej samej pokrzywdzonej w dniu 10 stycznia 2021 r. w Zdziechowicach Drugich obrażeń ciała, w następstwie których nastąpił zgon pokrzywdzonej (tj. przestępstwo z art. 156 § 3 kk), a następnie znieważenie jej zwłok poprzez ich rozkawałkowanie i częściowe spalenie (art. 157 § 2 kk).
Drugiemu z oskarżonych Piotrowi K. zarzucono, że mając wiarygodną wiadomość
o śmierci Jadwigi K. i sprawcy jej śmierci nie powiadomił o tym organów ścigania (przestępstwo z art. 240 § 1 kk).
Akt oskarżenia wpłynął do Sądu Okręgowego w Tarnobrzegu w dniu 6 lipca 2021 r. W akcie oskarżenia zawnioskowano m. in. dowody z przesłuchania 58 świadków, z czego 42 na rozprawie.
Wyznaczono terminy rozpraw na dni: 22 września, godz. 9.30, 19 października,
godz. 9.00, 27 października, godz. 9.00, 9 listopada, godz. 9.00 i 16 listopada 2021 r. godz. 9.00.
Kolejne terminy wyznaczone zostały na dzień 7 grudnia 2021 r. godz. 9.00 oraz 14 grudnia 2021 r. godz. 11.00.
Następny termin rozprawy to 5 stycznia 2022 r. godz. 9.00 (sala 201). Na terminie tym, wstępnie planowane jest wydanie wyroku.
Na rozprawie w tym dniu zapadł wyrok. Sąd Okręgowy w Tarnobrzegu uznał oskarżonego Romana S. za winnego popełnienia części czynów zarzucanych mu aktem oskarżenia, ale zmienił opis tych czynów. Ostatecznie, uznano oskarżonego za winnego dwukrotnego popełnienia przestępstwa opisanego w art. 157 § 2 kk (naruszenie czynności narządów ciała powodujące rozstrój zdrowia na okres poniżej 7 dni), art. 262 § 1 kk (znieważenie zwłok) oraz art. 160 § 1 kk (narażenie na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia lub ciężkiego uszczerbku na zdrowiu) i wymierzono mu karę łączą 5 lat pozbawienia wolności (przy czym karę powinien odbywać w zakładzie karnym umożliwiającym leczenie odwykowe). Dodatkowo zasądzono od oskarżonego Romana S. na rzecz pokrzywdzonego zadośćuczynienie w łącznej kwocie 13.000 zł. Tym samym, Sąd uznał, że brak dowodów na spowodowanie u ofiary ciężkiego uszczerbku na zdrowiu w postaci choroby realnie zagrażającej życiu, w następstwie których to obrażeń nastąpił jej zgon (przestępstwo z art. 156 § 3 kk).
Drugi z oskarżonych Piotr K. został uniewinniony.
Powyższy wyrok jest jeszcze nieprawomocny.
Prokurator zaskarżył wyrok apelacją i akta sprawy przesłano do Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie w dniu 22 marca 2022 r.